Larense ‘hangjongeren’ presenteren zelfgemaakte film over hun leven in het dorp.

Na één jaar overleggen, filmen en interviewen was het dan zover. Dinsdagavond presenteerden een groep Larense jongeren hun film in de Warrekam aan hun ouders en de gemeente Laren.

Vorig jaar rond deze tijd werden deze jongeren door de gemeente betiteld als overlast veroorzakende hangjongeren. De jongeren zelf vonden de beschuldigen onterecht. Zij besloten hierop een film te maken van hun leven in het dorp. Zo willen zij duidelijk maken aan de gemeente dat zij hele gewone tieners zijn. Zij willen elkaar in hun vrije tijd ontmoeten maar worden overal weggestuurd.

Ouders, wijkagent en gemeente hebben genoten van de film dinsdagavond. Voor de meesten had de film wel een stuk langer mogen duren dan 32 minuten. De film laat zien hoe de jongeren zich vermaken. Zo is te zien hoe ze een vlot bouwen en plezier maken in het water. Maar ook hoe de meiden ’s-avonds bij een van hun thuis verzamelen en muziek luisteren, bier drinken en luidkeels meezingen. Zij vertellen over wat zij vinden van school, uitgaan, alcohol en drugs. Ze zijn tegen het gebruik van drugs omdat als je ermee doorgaan, het je isoleert van het actieve leven. De meesten hebben wel eens wat geprobeerd, uit nieuwsgierigheid.

Ook vertellen zij open over hun opvoeding, ouders en thuissituatie.

In groepjes interviewen de jongeren dorpsbewoners. Laarders die eerder bij de gemeente hadden geklaagd werden geinterviewd door een groep meisjes over overlast. De geinterviewden namen de tijd om uit te leggen dat ze niets tegen een paar jongens op een bankje hebben, maar als dat tot 02:00 ’s-nachts doorgaat, ze dit niet oke vinden.

De jongens vroegen het winkelend publiek wat zij vinden van hangjongeren. Het viel op dat de meesten positief reageerden en antwoordden dat ze niks tegen hangjongeren hadden.

Ook de burgemeester wordt geinterviewd door de jongeren. De burgemeester was blij dat het nu mogelijk is om met de jongeren een open gesprek te hebben.

De jongeren zijn in de film heel open en eerlijk geweest, en hebben niet geprobeerd zaken mooier te maken dan dat ze zijn. Ouders reageerden positief op de film, vooral de oprechtheid van de jongeren sprak hun aan. In de beleving van de ouders was er toen zijn tiener waren wel aandacht voor jongeren in Laren. De Warrekam was open in het weekend en er kon gefeest worden op zolder.

Destijds was de Warrekam alle dagen open , zelfs op zondagavond, dan was het de beurt aan het filmtheater. Toen was het echt een jeugdhonk (excuse le mot) . Overdag was het open voor de schoolgaande jeugd (vanaf half negen stond de koffie klaar), iedereen kon vrij naar binnen lopen en aanwezig zijn zonder zich kenbaar te hoeven maken, Het biljart en  het tafelvoetbalspel waren vrij beschikbaar, de bank in de hal, de balie, alles kon , als het maar redelijk bleef. Met de leiding (Jan Tolsma, Eric Schragen, Joke Sickman) was er af en toe wel mot, maar er was respect voor elkaar.

Voor het invullen van de disco’s of hoe je de vrijdag- en zaterdagavond in de Warrekam ook wilt noemen, werden er met de leiding goede afspraken gemaakt. Er was een barrooster, een schoonmaakrooster en op geg